Dag 6 : Denali NP (Kantishna)

vrijdag 12 juli 2019

In de lodge bieden ze elke dag verschillende activiteiten aan waaruit je dan kan kiezen of je kan er alleen op uittrekken. Aangezien ik het niet verstandig vind om hier alleen rond te wandelen, zet ik me op de lijst voor de shuttle naar Wonder Lake.
De shuttle vertrekt om 10u. Ze mogen je maar tot net voor het meer brengen (afspraken met het nationaal park) en vanaf daar wandel je naar het meer.

Helaas is er geen Denali te zien maar het is wel genieten van de mooie uitzichten.
We zijn hier aan de andere kant van Wonder Lake dan waar ik al in 2015 was.

Ik ga de heuvel naast het meer beklimmen, Blueberry Hill.

Overal staan piepkleine bloemen tussen de struiken en het mos.

De panorama's aan de top zijn fantastisch en het is genieten van het wolkenspel.
Hieronder zie je de parkweg richting Kantishna.

Blueberry Hill Trail, dus ... op de weg naar beneden snoep ik nog van wat bosbessen, die zijn er in overvloed en door de regen van deze nacht zijn ze al netjes gewassen.

Op de terugweg naar de shuttle begint het te regenen. En geen klein beetje. In een mum van tijd zijn we kletsnat.
(totale afstand wandeling 3.6 km)

Na een overheerlijke lunch werk ik de blog van gisteren bij. Ik wandel even langs Moose Creek (riviertje waarlangs de lodge ligt).

Om 14u vertrekken we met gids voor een wandeling naar Cloudberry Hill. De regenjas is intussen terug opgedroogd. Op aanraden van de gids trekt iedereen ook een regenbroek aan. We gaan namelijk dwars door de toendra wandelen en daar is het vochtig.
Voor deze wandeling geven ze moeilijkheidsgraad: middelmatig.
Nou, het klimmen viel behoorlijk tegen hoor. Vooral door de regenbroek. Het is niet zo koud en al snel worden vesten uitgedaan maar ja die broeken.

Onderweg geeft gids Jess uitleg over de plantjes die we tegenkomen. En er wordt ook geproefd van de bessen : bosbessen, crowberries, cloudberries. De veenbessen zijn nog niet rijp.

Cloudberry, super lekker, iets tussen framboos en bosbessen smaak.

Het pad loopt door
Er is ook niet echt een pad. Het geïmproviseerde pad gaat door de toendra maar er zijn ook veel struiken waar je tussen en onder moet kruipen. Een echte klauterpartij.
Ik heb mijn wandelstokken maar soms zijn deze meer last dan hulp.

Hier zijn we boven op heuvel 1, daarna gaan we verder naar de volgende 2 heuvels die je in de verte ziet liggen.

Bij de 3de hebben we mooi zicht op Wonder Lake en de McKinley River heel in de verte. Denali zelf laat zich niet zien.

Hier geef ik het op met die regenbroek. Ik trek ze uit en ze zal niet meer uit mijn rugzak komen.
Ik denk dat ik dit beter eerder had gedaan. Het gaat ineens zoveel beter.
Ok, het gaat ook wel naar beneden nu.

Eerst volgen we iets als een paadje door de struiken.
Maar daarna gaan we dwars door de toendra. Ze willen niet dat hier 1 pad uitgelopen wordt, dus iedereen kiest een ander pad.
Het is geweldig leuk. Over toendra lopen, is een beetje als lopen op een spons. Je zakt weg, soms een beetje, soms dieper, soms droge, soms natte ondergrond. Wel vermoeiender dan wandelen op een pad.

We zien 2x een familie ptarmigans. Die zijn zo goed gecamoufleerd maar hun geritsel verraadt hen.

We zijn er geraakt ! Aan het einde waren mijn schoenen best wel nat.
(totale afstand wandeling: 4.3 km waarvan 1.3 over toendra)

Terug bij de lodge vind ik het tijd om wat creatief met stenen te zijn.

Om 18u wordt het diner geserveerd. Het is een gezellige bedoening, 2 koppels die ook mee waren namiddag en Jeff & Laurie. We wisselen nog wat e-mail adressen uit want de andere 2 koppels vertrekken morgenvroeg. Ik mag nog 1 dag langer blijven, Jeff en Laurie zelfs nog 2 dagen langer.

Er wordt door één van de gasten een presentatie gegeven over de Alaska Husky. Best interessant maar niet veel nieuws gehoord.

En dan ... op de webcam zien we dat Denali komt piepen.
Al mijn tafelgenoten en nog anderen zetten zich op de lijst voor transport.

De lodge regelt vervoer en om 22u vertrekken we weer naar Wonder Lake.
Er komt een lynx (!?!!!) uit de struiken gewandeld. Hij/zij volgt de parkweg voor een heel eind.
Iedereen is super-enthousiast.

Bij Wonder Lake aangekomen is er helaas geen berg meer te zien.
Denali zit weer verstopt achter de wolken.

Maar we zijn niet voor niets tot hier gekomen. In het vijvertje naast ons komt de bever zich laten zien. Hij is druk in de weer met takjes.

Wanneer we weer allemaal bij de shuttle zijn, rijden we terug maar we gaan goed zoeken naar de lynx van daarstraks. En het is bijna niet te geloven maar het beestje laat zich terug zien. Ongeveer op dezelfde plaats als daarstraks.
De foto's konden beter zijn maar het is door de voorruit van het busje getrokken.

Dit was zo'n super dag. De coolste hike die ik ooit deed (over de toendra) en een lynx. En ongelofelijk aangenaam gezelschap.
Veel beter kan het niet worden.



Afgelegde km: 0
Het weer: vm 15-17 °C bewolkt en regen, nm 18-20 °C bewolkt met streepjes zon
Hotel: Denali Backcountry Lodge