Vandaag ga ik een beetje ten zuiden van Anchorage op verkenning.
Eerste halte is Potter Marsh. Dat is een moerassig gebied waar riviertjes in uitmonden en waar bij vloed ook zeewater binnenstroomt. Zo creëert het een speciale habitat voor water- en andere vogels.
Je bezoekt het via houten wandelpaden.
Ook deze ochtend is er veel rookhinder, je ruikt het nu zelfs.
Volgens mij (maar ik check dit later thuis nog) een lesser yellowlegs, een waadvogel.
Waar het zeewater kan binnenstromen, komen ook de zalmen mee binnen om zo via de riviertjes naar hun geboorteplaats terug te keren.
Er zitten veel eendjes, de gewone 'mallard'.
En ook een koppeltje ganzen met een jong, dat ze angstvallig verbergen in het hoge gras.
Ik wandel terug om naar het andere pad te gaan. Roept mij daar opeens iemand. Het is Mary uit Australië, en John komt er ook aan. Ik leerde hen kennen tijdens mijn verblijf in Denali. Dit is toch werkelijk ongelofelijk.
Zij hebben nog een weekje te gaan voor ze terug naar Down Under vliegen.
Nog wat waadvogels
Een libel, bijna zo groot als mijn hand. Leukere naam in het Engels vind ik, dragonfly.
En redelijk ver weg in een boom (waar we hem/haar nog ooit zagen) zit een bald eagle. Ietsje lager zit er nog één maar die zit half tussen de blaadjes.
Ik blijf een tijdje kijken want ik zou graag het nest vinden. Maar de zeearenden denken daar anders over, ze vliegen weg na een tijdje.
Het hoofdkantoor van het Chugach State Park ligt maar even verder. Het is in een oud huisje ondergebracht, Potter Section House State Historic Site. En in de tuin staat deze oude sneeuwruimer van de Alaska Railroad.
Die spoorweg zie ik veel vandaag. De weg loopt er vlak langs. Water, spoor, weg.
In de baai leven ook beluga walvissen. Deze zijn helemaal wit maar je moet wel veel geluk hebben om er te zien denk ik.
Hier bij Bird Point Overlook zijn er enkele sculpturen van.
Het uitzicht is niet echt super. Er komt een dik pak wolken aangezet. Hopelijk brengen die ook regen zodat de bosbranden geblust geraken.
Mijn einddoel vandaag is Girdwood.
Dat stadje leeft hoofdzakelijk op in de winter, je kan er namelijk skiën.
Uiteraard ligt er ook een resort. Heel sjiek allemaal. Je kan hier met een kabeltram naar boven gaan, de Alyeska Aerial Tramway.
Ik had het eindstation nog nooit zien liggen door wolkenhinder maar nu kan je het goed zien.
Niet eens zo hoog eigenlijk.
Ik ben hier echter gekomen voor het Winner Creek Trail. Bijna aan het einde moet je een kloof over en dat doe je met een handtram (je trekt jezelf naar de andere oever)
Nu ... er is een moose on the loose. Ze heeft al uitgehaald naar enkele wandelaars. Gevolg: het pad is tijdelijk afgesloten.
Over naar plan B dan maar.
Ik ga mijn geluk beproeven bij de Crow Creek Historic Gold Mine.
Het wordt panning for gold (met een kommetje) in het stroompje.
We zijn er helemaal klaar voor en trekken richting riviertje.
Euh wat, weer alarm ! Neen, geen eland deze keer maar een zwarte beer met 2 jongen. Iedereen wordt teruggestuurd. Er zal vandaag niemand rijk worden.
We krijgen ons geld terug en een munt als aandenken.
Ik maak nog enkele foto's van de gebouwen die hier liggen. De meesten werden gebouwd in 1898.
Op de rit terug naar Anchorage stel ik vast dat de wolken de rook verdreven hebben. De rookgeur is ook weg. Nu zijn de bergen aan de overkant wel te zien.
Ik heb nog tijd over dus ik ga naar Elderberry Park. Daar ligt het Oscar Anderson House, één van de oudste huizen van de stad.
Anchorage grenst aan de Turnagain Arm, een baai/fjord.
Bij eb trekt het water zich erg ver terug en ontstaan er grote zandvlakten. Daarstraks was ik blij om enkele ganzen te zien. Nu hier krioelt het ervan.
Eindelijk eens op de foto, een trein van de Alaska Railroad
Het begint te regenen. Iedereen blij hier.
Ik ga me even opfrissen in het hotel en dan terug naar het centrum.
Tijd voor mijn traditioneel hamburger moment bij Hard Rock Café.
Het was een rustige dag met enkele verrassende wendingen.
Afgelegde km: 142
Het weer: 12-15 °C bewolkt, avond regen
Hotel: Best Western Golden Lion
Geen opmerkingen:
Een reactie posten