Extra batterijen - check
Dramamine (tegen zeeziekte) - check
Maar enkele wolken, dus een prima dag voor een Glacier & Wildlife Cruise (met Stan Stephens Cruises, zeer aan te bevelen).
Ik hoop heel hard om orka's en puffins (papegaaiduiker) te zien.
We vertrekken om 9u en ik deel mijn tafel met George, een gepensioneerde man uit Louisiana die ook alleen reist. Een gezellige babbelaar en helemaal mee met de tijd want we kunnen zelfs foto's delen via AirDrop !
Aan de andere kant van de baai ligt de terminal van de Alaska Pipeline. De olie wordt er in grote tankers gepompt en zo verscheept (meestal naar de lower 48)
Eens we midden in de baai zijn, gaat de snelheid omhoog.
Onze boot is een catamaran, snel maar ook weer snel traag als het moet.
Er zijn geen vissersboten aan het werk. Vandaag mag er niet gevist worden. Niet omdat het zondag is maar het hangt af van de hoeveelheid zalm die de baai inzwemt. Dat wordt door de overheid gemonitord met drones en vliegtuigen.
Na deze smalle doorgang ligt Bligh Reef. Het is daarop dat de Exxon Valdez in 1989 aan de grond liep. Het zorgde voor een enorm olielek dat bijna 2000 km kustlijn zou vervuilen.
Eenmaal uit de baai komen we in Prince William Sound. Het gebied is bekend voor marine wildlife, regenwouden op de hellingen en met gletsjers bedekte bergen.
En dan plots, komen er Dall's Porpoises voor de boeg van de boot spelen.
Moeilijk om op de foto te krijgen want het zijn erg snelle jongens. Ze lijken op dolfijnen maar het zijn bruinvissen met de kleurtjes van een orka.
Op weg naar onze gletsjer varen we voorbij de Columbia Glacier. Deze gletsjer is niet zo stabiel en verliest veel grote stukken ijs. Deze ijsberg(jes) drijven dan de baai uit tot in zee.
Gewoonlijk zijn ze op 1 dag tijd gesmolten.
En dan, jaha, de orka's zijn gevonden. Een hele familie nog wel, meer dan 10 dieren.
Aan de hand van de rugvinnen ziet de bemanning over welke familie het gaat, hier dus de AE groep.
Daarna wordt de lunch geserveerd. Ik heb ondertussen ook mijn armbandjes tegen zeeziekte aangedaan want ik voel met niet echt 100%. Ik heb namelijk niet echt zeebenen.
Na de open zee varen we nu terug in een baai/fjord. Het water is hier kalmer. Dat samen met het eten doen me deugd. Ik denk dat het wel goed gaat komen.
In de baai drijven verschillende groepen zeeotters rond. Super schattig zijn ze.
Een mama met haar jong op haar buik.
(de jongen kunnen nog niet drijven, dus mama legt ze op haar buik of gewoon in het water als ze moet gaan vissen, maar dan blaast ze eerst allemaal lucht in hun vacht zodat ze wel blijven drijven)
En dan zijn we bij de Meares Glacier. Het is een redelijk stabiele gletsjer, gaat niet vooruit maar trekt ook niet terug. Het deel wat we boven het water kunnen zien is zo'n 80 à 90 m hoog. Onder de waterspiegel zit ook nog 100 m ijs.
Op het afgebrokkelde ijs liggen zeehonden te genieten van het zonnetje. Ze zijn hier veilig voor orka's want die komen niet tot zo diep in de baai.
De muur van 90 m hoog ijs.
Net wanneer ik de vorige foto genomen heb, brokkelt er een enorm stuk ijs af. Met veel gedonder en gekraak valt het in de zee. Dat was een gelukje want meestal hoor je het pas nadat het gevallen is.
Op de terugweg ziet iemand een ree op een strand liggen.
Euh wat ? Waar ?
Daar dus ...
We varen nu langs de buitenkant van een eiland terug naar de haven. En dat is weer open zee. Er staat ook een felle wind waardoor de boot wat meer schudt. Ik neem nog een tabletje Dramamine.
Aan deze kant van het eiland wonen de zeeleeuwen. Er zijn echte kolossen bij.
Het is een gedrum vanjewelste. Veel plaats biedt de oever/strand niet.
In deze rotsen nesten ook de puffins (papegaaiduiker) en andere zeevogels.
Het is echt mijn geluksdag. De vliegende puffins zijn onmogelijk om op de foto te krijgen. Ze zijn zo snel ! Maar ik spot er enkele die op het water rusten.
Voor de kenners: vogels die ik allemaal zag: aalscholvers, zeekoet (murre), marbled murrelet, arctic tern, kitiwakes, pigeon guillemot, en 100-den meeuwen
We varen weer verder.
Bij mij gaat het van ziek naar ziekst. Pff, ik denk dat ik het 2de pilletje te laat genomen heb.
Nog een kleine opflakkering wanneer we weer de familie orka's van deze voormiddag tegenkomen.
Vooral één van de jongen is erg speels, hij/zij geeft zelfs een tail-flip.
Langer houd ik het niet vol. Ik zoek het toilet op en leg me daarna op enkele stoelen. We komen nog voorbij bultruggen maar die zijn weinig actief en ik dus nog minder. Ik kijk even van door mijn raam. George haalt me wat water en ik probeer wat zoute snacks te eten.
Ik was dan ook erg blij toen we terug in de beschutting van de baai waren.
Het aangeboden soepje deed deugd.
Helemaal goed kwam het toen ik terug aan land was (rond 17u30').
Ik bekom wat op mijn kamer en ga tegen 20u een burger eten bij Oldtown Burgers, zowat de beste burgers van het stadje.
Reden van mijn laat uitje is dat het nu eb aan het worden is.
Ik rijd naar de Dayville Road. De zon gaat net onder achter de bergen maar het is nog steeds licht.
(voordeel van een reis in Alaska natuurlijk)
De zalmen die bij vloed tot bij de Fish Hatchery gezwommen zijn, hebben nu wat water tekort. Festijn voor de meeuwen.
Ik zie nog altijd geen amerikaanse zeearend. Ook niet in de bomen rondom, raar want normaal zitten ze hier gewoon op het strand.
De zeeleeuwen en zeeotters zijn wel weer van de partij.
Eindelijk ! The Eagles !
Ik heb ze gevonden. Een massa, ik tel er minstens 20. Ze zitten helemaal aan het einde van de baai bij de monding van een rivier. Enkelen zitten ook in de bomen langs de weg.
Leuke avonduitstap ! Nu terug naar het hotel voor mijn bedje want morgen staat er een hele lange rijdag voor de boeg.
Afgelegde km: 29
Het weer: 10 °C ochtend - 14 °C en veel wind namiddag
Hotel: Best Western Harbor Inn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten